Муҳаммадшарифи Абдуллоҳ
nahzat.tj
Мустафо Абдуҷалил, раиси муваққатии Либия баъди сарнагунии низоми диктатор, Муаммар Қаззофӣ, дар яке аз зиёратҳои расмӣ аз тарафи давлати Қатар барояш ҳадя медиҳанд.
Ӯ то расидан ба Либия, он тӯҳфаро намекушояд. Вақте дар Либия мерасад, аъзои ҳукумати интиқолиро даъват мекунад ва туҳфаро мекушоянд. Мебинанд, ки он тӯҳфа аз медал, ашёи қимматбаҳо ва маблағи пулӣ ҳудуди 100 ҳазор доллар иборат аст.
Яке аз ҳукуматдорон ба ӯ мегуяд: «Ин барои туст, ҷаноби Абдуҷалил». Аммо медонед чӣ мегуяд?
Ҷаноби М. Абдуҷалил мегуяд, ки ин туҳфаҳо ҳаққи миллати Либия аст, зеро пеш аз ин ки раис шавам, қатариҳо ба хонаи ман наомаданду инро бароям туҳфа диҳанд. Баъд, ӯ амр мекунад, ки онро ман ба давлат супоранд.
Боре, яке сарватмандони Мисрота ба ӯ ду мошин қиматбаҳоро ҳадя медиҳад, ӯ бошад ин мошинҳоро ба ҳукумати интиқолӣ таслим мекунад.
Дар сафараш ба Туркия дар як зарфе ба микдори 10 000 долар тӯҳфа дода мешавад, ки онро дар масорифи сафараш ба он кишвар сарф мекунад.
Президенти Фаронса, Саркозӣ дар хаққи ӯ мегуяд: «Бори аввал мебинам, ки сарвари як давлат барои намозгузорӣ танаффус мехохад.»
Шояд, ки ҳукуматдорони мо ҳам аз ин қиссаҳои раҳбарони миллӣ дарси ибрат гиранд. Бо умеди чунин рӯз.
