Суҳбаторо: Ҳайдар Шодиев
nahzat.tj
Бо ишораи довар ҳарду духтар ба қувваозмои шурӯъ намуданд. Мадина пас аз лаҳзае ба ҳуҷум гузашта, маҷбур сохт, то рақибаш ақибнишинӣ кунад. Ҳамдастагонаш бо садои баланд уро дастгирӣ менамуданд. Охирин сонияҳо паси сар шуданд ва пас аз машварати кутоҳ доварон бо як овоз Мадинаро ғолиб донистанд. Акнун варзишгардухтари ҷавон қаҳрамони секаратаи ҷумхурӣ оид ба каратэ–киокушинкай гардид. Мадина ҳарду даст ба боло бардошта, шукронаи Худованд кард, ва бо руҳи болида ба пешвози устод – падараш Маҳмудҷон ако шитобид.
Бо Мадина пас аз мусобиқот вохурдем, то каме аз ҷараёни тамрин ва зиндагии ӯ ошно шавем.
– Мадина, сараввал Шуморо бо ин дастоварди назаррас табрик менамоям!
– Ташаккур!
– Лутфан, чанд сол аст, ки бо варзиш машғулед?
– Аз хурдиам. Киблагоҳам – мураббии дастаи каратэ – киокушинкаи ноҳияи Ҷалолиддини Румӣ мебошанд. Ин кас маро низ ба тамрингоҳ мебурданд, ва иштиёқи маро ба ин намуди якҳарба дида, розӣ шуданд, то ман низ ба тамрин шурӯъ намоям.
– Ва инак – Шумо ғолиби мусобиқоти қазҳамонии ҷумхуриявӣ гардидед. Ин аввалин медали шумост?
– На. Чандин маротиба ғолиб ва дорандаи медалҳо дар намуди “киокушинкай” шудаам. Инчунин банда дорандаи унвони ғолиби мусобиқоти қаҳрамонии ҷумҳуриявӣ оид ба намудҳои “ушу-санда” ва “муай тай” мебошам. Дорандаи камарбанди сиёҳ, дани якум ҳастам. Сабаби ҳамаи ин дастовардҳоро пеш аз ҳама аз ризоияти Оллоҳ ва баъдан заҳматхои устодам яъне падарам мебинам.
– Умуман дар дастаи шумо чанд нафар духтарон бо тамрин машғуланд?
– Дар ин мусобиқот 8 нафар баромад намудем. Боз ҳастанд духтарони хурд, ки дар тамрингоҳи мо бо камоли майл бо варзиш машғуланд. Ногуфта намонад, ки ғайр аз ман боз 2 духтари дастаи мо унвони чемпиони – қаҳрамониро ба даст оварданд, боз ду нафари дигар ҷои дуввум ва 3 духтари дигар мақоми чаҳорумро сазовор гаштанд.
– Офарин. Бигуед, модар, ки як дастёреро ба воя расонид, аз ин машғулияти Шумо розиаст? Оё ин ба корҳои хона ва хониш халал намерасонад?
– Модарам маро пурра дастгирӣ менамоянд. Ва баъдан корҳои хонаро ман сари вақт иҷро менамоям, то пеш аз ба тамрингоҳ рафтан ягон мушкиле ба модарам дар кору бори хона пеш наояд.
– Ақидае ҳаст, ки якҳарбаҳо барои бонувон он қадар намуди варзишӣ мувофиқ нест…
– Ҳар як шахс фикру ақидаи худро дорад. Ба фикри ман, ин намуди варзиш, агар духтар ё зан омодагии хуб дошта бошад, зараре ба у расонида наметавонад. Тамринҳо бояд аз руи қоида, қадам ба қадам гузарад, то ба мусобиқаҳо бо омодагии том бароед. Ва баъдан, таълимот ва фалсафаи киокушинкай инсонро дар рӯҳияи матонату мардонагӣ, инсондустӣ, фурутанӣ, заҳматталабӣ ва мубориза бар зидди беадолатӣ роҳнамун месозад.
– Шумо дар мусобиқот бо сатр мебароед. Аз ин сабаб ба монеае дучор нашудаед?
– Чаро монеъа бояд шавад? Баръакс. Ба фикрам, сатру намозу руза ва дигар фароизи Ислом бояд як чизи муқаррарӣ барои бонуи мусалмон бошад, чун пушидани либос, хурдани хурок ва ғайра.
– Аз падари Шумо огаҳ шудем ки қории мураттаби Қуръон низ хастед…
– Бале. Дар дастаи мо аксар духтарон Қуръонхонанд. Ва агар тамринҳои варзишӣ ба мо қувваи ҷисмонӣ диҳанд, намозу хондани Қуръони Карим руҳи моро қавӣ ва диламонро аз фикру амалҳои ношоиста эмин медорад, ба роҳи рост ҳидоят менамояд.
